Mentale impact van een glucosesensor

Laatste activiteit: 27 juli 2024 23 reacties 18 volgers 5 waarderingen
4 mei 2024 om 12:53

Soms zijn de reacties op de sensor hier in de gesprekken nogal verschillend. Van het ervaren als een beschuldiging dat de bloedsuikerwaarde weer buiten de grenswaarden valt tot enthousiasme dat er eindelijk inzicht is in die bloedsuikerwaarden. Ik hoor zelf tot de laatste groep en zeg/ schrijf regelmatig: was die sensor er 40 jaar geleden maar geweest.

Nu viel me op dat bij meerdere mensen, die de sensor meer als een bewaker beschrijven, recent diabetes is geconstateerd. Die hebben dus nooit het sensorloze tijdperk meegemaakt, waar je het moest doen met een paar (bloederige) meetmomenten op een dag.

Ik vroeg me af of dat ook een oorzakelijke verband zou kunnen zijn: meer tevredenheid met de sensor als hulpmiddel als je heel lang je met een bloedsuikermeter hebt moeten behelpen. Waarvan ik destijds de komst van een bloedsuikermeter zelfs nog verwelkomde, want daarvoor had je zelfs die niet.

Terwijl als je net de diagnose hebt gekregen en je iedere keer je handelen gelijk terugziet op een schermpje het meer voelt als controle. Plus ook nog eens bestraffend: je doet het niet goed.

23 reacties

23 juli 2024 om 22:04

Ik gebruik nu een week of 8 een Freestyle Libre (op eigen kosten, want nog geen duidelijke diagnose over welk type ik heb) en ik vind het nog heel moeilijk om bepaalde conclusies uit de waardes te kunnen trekken en die te kunnen verbeteren. Het enige wat ik er nu uit haal is of ik een snack met of zonder koolhydraten kies en of ik nog iets moet eten voor ik ga bewegen.

De afgelopen tijd zat ik op een prachtige tir van 80-88%, de afgelopen paar dagen is dit -zonder enige aanpassing van mijn eetgewoonten- ineens afgezakt naar 47%. Geen idee wat ik hieruit moet concluderen. De keren dat ik voor de zekerheid ook geprikt had, was de afwijking minimaal, dus aan de sensor ligt het niet.

Ik ben er wel achter dat mijn nuchtere waarden nog voor het ontbijt omhoog schieten. Dan word ik wakker rond de 8, op het moment dat ik mijn ontbijt ga eten zit ik dan tussen de 9 en 11. Interessant feitje, maar geen idee hoe ik dat zou kunnen verbeteren. Ongeacht wat ik eet voor het ontbijt, ik kom altijd te hoog uit, omdat mijn medicatie ruim daarna pas gaat werken (ik wil ze met het ontbijt innemen en niet op een nuchtere maag, ivm maagklachten).

Ik heb het idee dat iedereen hier prachtige inzichten krijgt in hun lichaam en reacties op wat ze eten. Maar hoe pakken jullie dit dan aan en welke conclusies kunnen jullie trekken?

23 juli 2024 om 22:39

Ik wou dat ik posts van anderen kon quoten. Ladida zei:

De keren dat ik voor de zekerheid ook geprikt had, was de afwijking minimaal, dus aan de sensor ligt het niet.

Dat dacht ik dus ook, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat je geneigd bent telkens op dezelfde tijdstippen van de dag te doublechecken en dat kunnen precies de tijdstippen zijn dat het verschil het kleinst is. Op andere momenten waarop ik tot voor kort nooit controleerde bleken de verschillen soms enorm. Dat moest ook wel want het verschil tussen voorspelde- en werkelijke HbA1c was liefst 55%. Ik kan een tros bananen eten en mijn glucose doet helemaal niets (als je mijn sensoren mag geloven).

Yvonne zei:

Ik vroeg me af of dat ook een oorzakelijke verband zou kunnen zijn: meer tevredenheid met de sensor als hulpmiddel als je heel lang je met een bloedsuikermeter hebt moeten behelpen.

Er is in ieder geval een oorzakelijk verband tussen BMI en nauwkeurigheid en mensen die al langer diabetes hebben zullen gemiddeld een hogere BMI hebben. Dat verband is zeer sterk; de nauwkeurigheid van de sensor is bij een BMI van 25 al twee keer zo hoog als bij een BMI van 21 (!), dus je kunt je voorstellen dat mensen met een BMI van 25 veel tevredener zijn met hun sensoren dan die met een BMI van 21.

--

Schandalig dat Abbott voor die laatste groep de algoritmes niet heeft verbeterd en zelfs verslechterd en weigert sensoren te vervangen voor die groep die nu dubbel pech heeft.

24 juli 2024 om 07:10

beste ladida

op het moment dat ik mijn ontbijt ga eten zit ik dan tussen de 9 en 11. Interessant feitje, maar geen idee hoe ik dat zou kunnen verbeteren. Ongeacht wat ik eet voor het ontbijt, ik kom altijd te hoog uit, omdat mijn medicatie ruim daarna pas gaat werken (ik wil ze met het ontbijt innemen en niet op een nuchtere maag, ivm maagklachten).

Wacht eens met ontbijten ,dat je max rond de 7 zit (liefst zo laag mogelijk) ,je kunt het wat versnellen door water te drinken evt te bewegen en anders skip je ontbijt eens en wordt het lunch .Zolang jij rond de 9-11 zit heb je in principe geen eten nodig (mits je geen medicatie neemt ).Doe dan hetzelfde wat je normaal eet bij je ontbijt . Ben benieuwd of je dan niet lager uitkomt als je lager in je waardes begint voor het eten.(bij mij werkte dit )

Bewerkt op 24 juli 2024 om 07:12
25 juli 2024 om 08:49

Dank voor de tip Suikerklontje! Je hebt me geïnspireerd om even contact te leggen met mijn diëtist.

Ik mag niet verder afvallen, dus maaltijden overslaan lijkt me niet geschikt voor mij, en naast de diabetesmedicatie slik ik ook andere medicijnen die in de ochtend met een volle maag moeten worden ingenomen.

Maar een beetje geluk heeft de diëtist een goed alternatief voor me. Gek dat ik dat niet eerder bedacht heb dat ik niet zelf het wiel hoef uit te vinden en oplossingen hoef te bedenken voor de gegevens die ik krijg vanuit de FSL. 😀

25 juli 2024 om 14:29

Ik weet niet wat jij gewend bent om te eten ,maar je hoeft niet perse af te vallen als je een maaltijd skip (gaat om het aantal kcal wat je per dag binnen krijgt ).

ipv brood evt WeCare Lower carb crispbread knackebrod (heb ze ook weer besteld) daarop vette vis of een gebaken eitje ,komkommertje heerlijk !

trouwens in vleesbeleg zitten ook veel verborgen suikers.(maar dat zal je vast wel al weten )

Eigenlijk is het heel simpel he ,als jij aan dezelfde maaltijd begint met een 7 ,zal je beter uitkomen ,dan wanneer je met een 9 of hoger start !😉

Succes ermee !

Bewerkt op 25 juli 2024 om 14:30
25 juli 2024 om 17:41

@Ties | DVN: In België beslissen artsen zelf wie de sensoren krijgen. Artsen kennen de zeldzame ziekte alfa-1-antitrypsine deficiëntie niet (slechts een handvol wel op een andere dienst) en ze doen niet eens de moeite om het op te zoeken. In België bestaat niet eens een expertisecentrum voor alfa-1 zoals in Nederland wel het geval is! Door de luiheid van artsen krijg ik dus geen sensoren. Tijdens een ZH opname heeft een arts me er zelfs valselijk van beschuldigd insuline in te spuiten. Ik heb toen onmiddellijk mijn boeltje gepakt en het ZH al wenend verlaten - weliswaar te vroeg. Ze zei dat ze nog nooit had gehoord van alfa-1, maar dat opzoeken of raad vragen aan collega artsen deed ze niet. De radioloog kende alf-1 wel en zei dat ik moest worden doorverwezen omdat mijn lever er erg aan toe was. De doorverwijzing heb ik nooit gekregen - waarschijnlijk omdat ik het ZH te vroeg had verlaten o.w.v. haar valselijke beschuldiging. Je zou toch verwachten dat de doorverwijzing dan naar je thuis verstuurd wordt!?

25 juli 2024 om 20:26

heeej hippie ,

Kun je je niet laten doorverwijzen naar een ander ziekenhuis ? Vind zeker dat jij er recht op hebt ,zou hier toch eens achteraan gaan of met je huisarts bespreken.

Note: de mijne liet vandaag los ,amper een dag erop pffffffffff Als het nog 1x gebeurd ga ik toch maar iets van een pleister kopen om te fixeren ,anders wordt het wel een heel duur grapje .

Tja ik snap soms de wereld ook niet ,iedereen kan zijn eigen belangen hebben bij een sensor (ook type 2 ,maar jij zeker !)

Sterkte ermee !

Bewerkt op 25 juli 2024 om 20:33
27 juli 2024 om 00:45

@Suikerklontje

Ik gebruik een sensorhouder.