Elk foordeel hep sen nadeel..

De (theoretische) voordelen heb ik allemaal gelezen en ervaar ze zelf ook grotendeels. In de praktijk echter gaat het toch, ook door mijn eigen eigenwijsheid, soms verkeerd. Niet helemaal verkeerd natuurlijk want ik schrijf nog, maar toch.. Gisteren zoals in mijn vorige blog beschreven heb ik de sensor gewisseld omdat deze na 10 dagen stopte. Een andere sensor + zender bevestigd op mijn rechterarm en eergisteren de OP5 vervangen die aan de linkerkant onderaan op de zijkant van buik-rug zit. Sinds gisteravond schommelden mijn bldskrs erg, wisselend tussen de 4 en 13 en dat ben ik niet gewend. In de nacht i.p.v. de gewone horizontale lijn waarden schommelend tussen de 3,5 (wakker) en 15,5 (wakker) en alles wat daar tussenin zit (wakker). Begreep er niets van en midden in de nacht ook geen zin om erover na te denken; sensor op stil gezet en vanochtend werd ik brak wakker. Toen ook mijn hersenen het daglicht bereikten, keek ik in de pdm naar de geautomatiseerde stand die ik zijn werk laat doen. Met regelmaat geen waarden zichtbaar, stijgende en dalende bloedsuikers te zien..... en de oorzaak lijkt mij duidelijk; sensor en OP5 zitten te ver uit elkaar. De richtlijn is om beiden aan dezelfde kant van je lichaam te bevestigen, maar dit lukt niet altijd bij mij. 3 x een pod vervangen (9 dagen) tegenover 1 sensor (10 dagen), lukt niet altijd aan dezelfde kant van mijn lichaam en... uiteraard was ik ook benieuwd naar de grenzen van het bereik. Deze is dus niet zo groot als ik gehoopt had. Mijn inschatting is zo'n 30-40 cm tussen beide. Nu ben ik een klein mannetje van 1.70 maar als je 2 meter bent, het systeem gebruikt, je benen nog hebt en niet helemaal krom loopt, zit er toch al snel een behoorlijke afstand tussen. Dus.... gewoon doen wat de fabrikant voorschrijft, is mijn ervaring nu. Wordt weer vervolgd..