Terug naar vroeger

28 januari 2025 0 waarderingen 1 reactie

Door: Esther van der Toorn

Soms denk ik waarom ik, waarom moet ik leven met zo'n rotziekte als dit
Diabetes type 1 vanaf mijn achttiende leef ik hier mee.

Mensen zeggen het komt wel goed maar ondertussen weet niemand hoe het moet.
Elke dag opnieuw check ik mijn waarde je hebt nooit rust.

Kon ik maar weer terug naar vroeger gewoon leven zonder al dit gedoe
Leven hoe elk normaal mens dat doet.

Heb je ook een gedicht over diabetes geschreven? En mogen we jouw gedicht hier delen? Mail jouw gedicht naar: trefpunt@diabetes.nl of stuur het via een privébericht.

1 reactie

Angela de Rooij

28 januari 2025 om 19:29

Hoi Esther Toorn,

Ik begrijp jouw struggle! Ik kreeg diabetes op mijn 13e, in 1974. De arts in het Sofia kinderziekenhuis in Rotterdam zei toen: "Over 10 jaar is er zeker een oplossing." En nu zijn we 50 jaar verder. Er is veel verbeterd. Via de glazen spuit met uitkooknaald, wegwerpspuiten, spuiten op luchtdruk, insulinepen, insulinepomp, insulinepen omdat pomp niet werkte, nu op omnipod 5. Een veelbelovend systeem volgens alle reclame... Maar ook met dit systeem is het voor mij "Alle Hens aan dek!" Erbij blijven dus en alles weer anders doen als dat ik al 50 jaar gewend ben. T.I.R. (Time in Range) is nu slechter dan met de pen ... wel fijn systeem als je zaken los kunt laten. Minder hypo's maar daardoor ook meer waardes boven de 10. Ja het blijft een struggle, maar de middelen verbeteren. 15 keer per dag vingerprikken is nu niet meer aan de orde met de CGM (continue Glucose Monitoring) daar ben ik blij om. Ondanks alle verbeteringen blijft het toch een 24 uurs job!

Enthousiaste groet,

Angela de Rooij

2 waarderingen

Schrijf een reactie

Terug naar vroeger | Door: Esther van der Toorn