Eiland onbewoond | Door: Canuultje II

Door: Canuultje II

Eiland onbewoond

Op de uitkijk naar een teken

van leven wat aan mijn oog voorbijschuift

of toch niet…

Lange(r) Hans of Banting/ Best(e)

Om het even wie er vaart

of het schip wat om de kolk roert

Grasduin heilzaam door mijn veste

“Pancreas”, briest Diabetes

omdat zij zeer lang zijn getrouwd

Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen

Gordel van Smaragd, of Goud

Wiegend tussen twee culturen

zoek ik zoet aan lager wal

Dat maakt mij zo pijnlijk eenzaam

door Sugar blues en vaste prik

Is er hoop op nieuwe kansen?

- ooit wil ik dit eiland af -

of moet ik nog Langer Hanzen?

Type I voelt als een straf!

Immer  wordt de dag der waarheid

keihard aan de kant gezet

omdat Eros het vertikt

Waarom blijft hij mij verachten?

Ieder uur het tij afwachten

doch mijn Redder komt terstond!

Alvleesklier mijn grote liefde

waarom blijft jouw hart verstomd?

Heb je ook een gedicht over diabetes geschreven? En mogen we jouw gedicht hier delen? Mail jouw gedicht naar: trefpunt@diabetes.nl of stuur het via een privébericht.