50 JAAR DIABETES, BITTERZOET?

2 mei 2024 3 waarderingen 5 reacties

Gisteren, 1 mei 2024, was het 50 jaar geleden dat de verschijnselen van diabetes zich bij mij openbaarden. Extreme dorst, veel plassen, constant moe en vermageren (ik viel in 2 weken tijd 10 kilo af).

Een dagelijkse injectie met insuline, een streng dieet waarin alles diende te worden afgewogen, en het gevoel dat ik de enige was met deze ziekte maakte dat ik mij vooral op school anders voelde dan mijn leeftijdgenoten.

Ja, als tiener van 15 jaar was de diagnose voor mij een bittere pil die ik moest slikken, en wat te denken van mijn ouders?

Dagelijks geconfronteerd worden met het feit dat ik een chronische ziekte heb en soms op onbegrip stuiten van mensen die van mening zijn dat ik na zoveel jaar wel gewend moet zijn aan de ziekte…Diabetes went nooit, ondanks dat ik elke dag mijn uiterste best doe!

Een halve eeuw suiker is geen reden tot een feestje…zou je denken.

MAAR, is de kwaliteit van het leven niet mede afhankelijk van wat je er zelf van maakt?

De DVN heeft vanaf het moment dat ik het ziekenhuis verliet een belangrijke rol gespeeld in het proces van het leren omgaan met diabetes in het dagelijks leven.

Het contact met lotgenoten maakte mij duidelijk dat ik niet anders was dan anderen, maar dat ik een uniek en waardevol persoon met toevallig diabetes ben. De ziekte en alles wat daarbij komt kijken heeft mij mede gevormd tot de persoon die ik nu ben en daar ben ik trots op. Dat geeft mij een zoete smaak in mijn mond.

Mijn wilskracht om het maximale uit mijn leven te halen heeft hierin ook een belangrijke rol gespeeld. Zo vier ik als er wat te vieren valt.

Deze instelling heeft zijn effect op mijn kwaliteit van leven, en hoe ik in het leven sta.

Diabetes is een onderdeel van mijn leven, een leven dat ik mag vieren dankzij de ontdekking van de insuline in 1921!

Ook heb ik in al die jaren heel wat ontwikkelingen op het gebied van diabetes mogen meemaken. Ontwikkelingen op zowel technologisch als medisch-wetenschappelijk gebied, die mij hoopvol stemmen voor de toekomst.

Ja, het zoet van de overwinning is nabij.

Dan breekt ie eindelijk aan, In Nije Dei!

 

#50jaardiabetes #jekaneroudmeeworden #wilskracht #DVN

5 reacties

2 mei 2024 om 17:05

"Gefeliciteerd" Arjen,

Laten we voor die Nije Dei gaan, met nog heel veel levenslust en mooie ervaringen!!

Eke@1974

Avatar van Thalina
Thalina
Trefpunt-manager
3 mei 2024 om 10:39
Trefpunt-manager

Wat mooi om te lezen hoe je zo positief in het leven staat! 'Gefeliciteerd' met deze toch wel bijzondere mijlpaal! En op naar de 100 😉

3 mei 2024 om 19:56

Mooi stukje, Arjen!

Je positieve instelling straalt er van af...en dat is goed om te lezen. Wilskracht is ook van groot belang, want inderdaad: de kwaliteit van het leven wordt mede bepaald door wat je er zelf van maakt!

Gefeliciteerd met je jubileum.

6 mei 2024 om 11:41

50 jaar dat is een flinke mijlpaal. Ik "vier" dit jaar mijn 5 jarig jubileum. Mooi om te lezen hoe positief je in je leven staat, geeft moed!

Avatar van ArjenBuringa
6 mei 2024 om 21:58

Beste Eke, Thalina, Ina en Sugardaddy,

Hartelijk bedankt voor jullie waarderende woorden.

50 jaar is inderdaad een hele tijd. Terugkijkend kan ik zeggen dat de ziekte van grote invloed is geweest op mijn ontwikkeling als persoon tot de man die ik nu ben en daar ben ik best trots op.

In de afgelopen halve eeuw heb ik veel energie gestoken in het mij eigen maken van de ziekte door het vergaren van informatie, bijhouden van nieuwe ontwikkelingen en contact met lotgenoten. Zo heb ik weekenden bezocht, die georganiseerd werden door de DVN en educatiecursussen gevolgd toen de insulinepen zijn intrede deed en ik de mogelijkheid had om zelf mijn bloedglucosewaarden te meten. Dit alles omdat ik iets van het leven wilde maken.

De introductie van de sensor in 2017 was voor mij een echte eye-opener. Ik kreeg meer grip op mijn diabetes.

De huidige ontwikkelingen stemmen mij hoopvol voor de toekomst en ik kijk uit naar In Nije Dei, als diabetes overwonnen is.

Een heel verhaal, maar als jullie nog meer willen weten kan ik je mijn boek aanbevelen.

Je kan er oud mee worden is de titel. Het is een familiegeschiedenis waarin de impact van diabetes op de hoofdpersonen de rode draad vormt.

Ik ben nl niet de enige in de familie die de ziekte heeft. Mijn overgrootmoeder overleed in 1906 aan de ziekte. Een van haar dochters heeft het gekregen, mijn oudste zus heeft diabetes en helaas ook mijn oudste zoon (mijn andere 2 zoons gelukkig niet).

That's the way it is, ik heb ermee te dealen en dat wil ik ook doen.

Ik probeer mijn dromen waar te maken en ben van mening dat ik als mens met toevallig diabetes alleen het maximale uit mijn leven kan halen door rekening te houden met mijn beperkingen (valt natuurlijk niet altijd mee).

@Sugardaddy, je hebt het bijna 5 jaar, sterkte met het omgaan met de ziekte in het dagelijks leven. Hoewel ups en downs erbij horen (dat geldt voor iedereen), probeer je vast te houden aan de wetenschap dat eens de dag zal aanbreken dat diabetes de wereld uit is. Leef je dromen!

Avatar van ArjenBuringaArjenBuringa

Heeft zelf diabetes

Diabetes type 1

Blogt sinds november 2023

Terug naar blog