De moeizame regeling met de insulinepen

Na de carrousel bleef de glucosespiegel enige tijd redelijk. Wel nam het aantal hypo's geleidelijk aan toe. Na anderhalf jaar constateerde ik dat de koohydraatratio per dag en gedurende de dag aanzienlijk kon verschillen en dat dezelfde hoeveelheid koolhydraten twee uur na een exact gelijke broodmaaltijd tot grote verschillen in de glucosespiegel kon leiden. De koohydraatratio vormt de basis voor het berekenen van de hoeveelheid kortwerkende insuline die bij een maaltijd moet worden gespoten om ervoor te zorgen dat de stijging van de bloedglucose binnen de perken blijft. Als bv. jouw kh-ratio 8 kh per eenheid insuline bedraagt, dan vergen twee bruine boterhammen (totaal ca. 40 kh) dus 5 eenheden kortwerkende insuline om binnen de lijntjes te kleuren.

Kortom, de complexiteit van het regelen van de bloedsuiker met de insulinepen nam steeds verder toe en had gevolgen voor de Hba1c. Die kwam in 2016 weer boven de 64 (8%). Het voorstel van de dvk om de hoeveelheid metformine op te hogen naar 3000 mg per dag leek mij geen goed idee vanwege misselijkheid en darmklachten. De dvk verwees mij om die reden naar de internist en kwam ik opnieuw in de carrousel, maar wel zonder de lezingen over hoe om te gaan met diabetes.

Aangezien de dvk in het Mzh de testresultaten van de bloedsuikers (4x per dag) op internet kon volgen, was er regelmatig telefonisch overleg over de aanpak. Zij was van mening dat ik moest proberen het aantal hypo's omlaag te krijgen. Omdat er een patiënt op het laatste moment had afgezegd voor een kennismaking met de Libre sensor bood zij in november 2016 aan om mij op de lijst te zetten.

Dat vormde het begin van een ware ontdekkingsreis over de grilligheid van het verloop van mijn glucosespiegel.